Najstarsza wiadomość o wsi pochodzi z 1300 roku. Księga wyposażenia biskupstwa wrocławskiego wymienia z tego czasu las z Simislowa. W roku 1353 wymieniona w księdze krajowej księstwa wrocławskiego wieś Siemysłów posiadała 28 łanów, z których kościół posiadał - 3, sołtys - 3, pańskie allodium - 2,5. Pozostałe łany były łanami czynszowymi. Data powstania wsi bądź lokalizacji na prawie niemieckim nie jest znana. J. Heyne podaje, że w latach 1399-1418 kościół w Stenersdorff (Siemysłów) należał do dekanatu wrocławskiego (in aedes namslaviensis). W roku 1393 książę Ludwik Brzeski potwierdził sprzedaż 4 łanów czynszowych przez Mikołaja Lemberga - Mieszkowi z Siemysłowa zwanemu Mleczko oraz dalsze łany nieczynszowe. W roku 1525 protestanci zabrali kościół katolikom, by w roku 1654 cesarska komisja rewindykacyjna przekazała z powrotem kościół w ręce katolików pierwszemu proboszczowi Jakubowi Heisen. W roku 1653 wieś należała do dwóch właścicieli. Mały (Górny) Siemysłów należał do barona v. Saurma Alberta, zaś Duży Siemysłów do Małgorzaty Kottulińskiej. W roku 1795 wieś dalej dzieliła się na dwie części zwane Dużym i Małym Siemysłowem. Duży Siemysłów należał do Wenkego i posiadał dwór, szkołę, dwie karczmy, 1 chłopa służebnego i 8 zagrodników. Mały Siemysłów stanowił własność barona v. Saurma. W tej części wsi znajdował się dwór, folwark, owczarnia, 6 gospodarstw rolnych, mieszkało 6 służebnych chłopów, razem 9 dymów z 52 mieszkańcami. W 1824 roku wieś została sprzedana za 33 tysiące talarów. Dnia 20 marca 1921r. mieszkańcy wsi brali udział w plebiscycie w sprawie przyłączenia Siemysłowa do Polski.W roku 1929 w Siemysłowie zamieszkiwało 523 mieszkańców, w tym 214 protestantów. Ciekawostką jest, że koło Siemysłowa 3,5 km na północny-wschód stała stara karczma zwana Broda, identyfikowana przez niektórych badaczy z zaginioną wsią Brodnica. W roku 1939 wieś liczyła 608 mieszkańców, została wyzwolona dnia 20 stycznia 1945r. przez Armię Czerwoną.
Do wsi należała kolonia Wygoda (Wygode), Mała Kolonia (Friedrichsberg), Wielka Kolonia (Johannisdorf) oraz przysiółek Kopalina (Friedenshof). Mała Kolonia powstała w 1770 roku i należała do barona v. Saurna, w 1795 liczyła 33 mieszkańców, znajdowało się w niej 6 gospodarstw, w 1844 roku zaś 55 mieszkańców i 6 domów. Wielka Kolonia należała do tego samego właściciela i powstała w 1770 roku, w 1795 roku mieszkało w niej 93 mieszkańców.
Co do kościoła - protokół powizytacyjny z roku 1688 podaje, że drewniana świątynia o wymiarach 22 x 12 łokci została zbudowana w 1678 roku pw. Wszystkich Świętych. W roku 1720-21 dobudowano nową dzwonnicę "turris lignea noviter structa" i ustawiono nowy ołtarz. W roku 1824 kościół został postawiony na nowo od fundamentów. Barokowy ołtarz kościelny pochodził z 1720 roku, a późnobarokowa monstracja z 1740 roku miała cechę miejską Wrocławia wykonaną przez Jana Jerzego Donatha. Organy kościelne pochodziły z 1841 roku (Daniela Meistra). W latach 1862/63 wybudowano dużą murowaną wieżę kościelną i kruchtę. W 1936 roku powiększono kościół dobudowując prezbiterium i podłużną nawę.
Na podstawie "Monografii Gminy Domaszowice" wg R. Majchera
