Herb

Woskowice Górne

Są najstarszą miejscowością na terenie gminy. W dokumencie z dnia 12 sierpnia 1201r. papież Innocenty III potwierdził własność klasztoru św. Wincentego we Wrocławiu, w tym dziesięciny z osady Vosglovec (Woscovici). W XIVw. Woskowice zostały podzielone na dwie samodzielne wsie: Woskowice Górne (Heinrici villa) i Woskowice Małe (Laur entii villa) odległe od siebie o 3 km. Woskowice Górne posiadały 6 łanów, pełniły służby dla grodu w Namysłowie nie składając danin.

Nazwa Woskowice pochodzi od słowa wosk. Była to wieś służebna, która dostarczała do grodu książęcego w XIIIw. bardzo wówczas ceniony wosk.
W księdze przywilejów miasta Namysłów z roku ok. 1360 wymieniona jest wieś Woskowice Górne (Henrici villa) posiadająca 55 łanów. Pierwszym znanym sołtysem był Polak Bruno Golibrzuch - młody dziedziczny rolnik. Istnienie kościoła we wsi nie jest udokumentowane aż do początku XVIw. Około 1525r. kościół przeszedł w ręce protestantów, a po wojnie 30-letniej w roku 1651-52 należał do kapituły wrocławskiej. Był murowany i posiadał wieżę.

W roku 1741 powiat namysłowski znalazł się pod zaborem pruskim. W 1795 roku Woskowice dzielą się na Woskowice Górne i Małe Woskowice (nie mylić z odrębną wsią Woskowice Małe). Woskowice Górne należały wówczas do Komendy Joannitów w Namysłowie. We wsi mieszkało 19 służebnych chłopów, 5 wolnych ogrodników, 10 zagrodników, kowal, 2 tkaczy, 2 krawców, była owczarnia, szkoła ewangelicka i karczma - łącznie 38 dymów z 211 mieszkańcami. Małe Woskowice należały do właściciela v. Salischa. We wsi był dwór, 7 gospodarstw, browar, owczarnia - łącznie 11 dymów z 64 mieszkańcami. Od końca XVIIIw. wieś należała do rodu Kottulińskich.
W roku 1844 część wsi należąca do Joannitów przejęła królewska domena, sprzedając ją w prywatne ręce. W roku 1844 Woskowice Górne posiadały 35 domów, 219 mieszkańców (w tym 26 katolików), kościół katolicki p.w. św. Józefa oraz ewangelicką szkołę. Hodowano 204 woły i 61 świń.

W 1848 roku rozebrano walącą się wieżę kościoła, a w 1858 rozebrano kościół. Nową murowaną świątynię pseudogotycką wraz z wieżą wybudowano w latach 1896-97. Dzwon pochodził z 1651r.
W roku 1921 ludność brała udział w plebiscycie.
W roku 1929 we wsi mieszało 361 osób, w tym 54 katolików, a w 1939 - 345.
Dnia 20 stycznia 1945r. Armia Czerwona wyzwoliła wieś.

Na podstawie "Monografii Gminy Domaszowice" wg R. Majchera

 

×

×

Przejdź do góry