Przypuszcza się, że wieś powstała na początku XVIIIw. Wiadome jest, że założone w 1770 roku kolonie Nowa Wieś i Zofijówka należały do Wielołęki. W 1774 roku we wsi istniała szkoła katolicka. W tym też roku mieli się tu osiedlić wygnani z Czech za swe poglądy zbliżone do husyckich tzw. Bracia Czescy. W 1795 roku Zimmermann podaje, że wieś należała do biskupa wrocławskiego wraz z leśnictwem, 14 wolnymi i 6 służebnymi ogrodnikami, domem dla pastuchów, 2 domami młynarzy, domem rybaka i 26 dymami. W roku 1845 wieś należała dalej do biskupstwa wrocławskiego. Pisząc o Wielołęce w roku 1844 J.G. Knie podaje, że nazywała się ona Bachowice. Germanizując nazwy polskich wsi na terenie Śląska, hitlerowskie władze w 1937 roku zmieniły polską nazwę Wielołęka (Wielolanka) na Bachwitz, czyli Bachowice, która to nazwa istniała już w 1844 roku. W roku 1939 wieś liczyła 254 mieszkańców, należały do niej kolonie Nowa Wieś i Zofijówka oraz Młyn Jana, ponadto mała kolonia Piekło (Pieckel) i Hanusowski Młyn.
Kolonia Nowa Wieś założona została w 1770 roku i należała do biskupa wrocławskiego. W roku 1795 liczyła 21 gospodarstw rolnych, była tam szkoła, 3 tkaczy lnu, 21 dymów i 122 mieszkańców. W 1844 roku we wsi istniały 23 domy ze 163 mieszkańcami, działała ewangelicka szkoła, 4 warsztaty tkackie, 4 szewców i 2 krawców.
Kolonia Zofijówka należała do biskupa wrocławskiego, powstała w 1770 roku. Posiadała wówczas 21 gospodarstw. Od roku 1811 należała do królewskiej domeny Skoroszów.
Młyn Jana (Johannesmuhle) znajdował się na południe od Wielołęki. Wymieniony został pierwszy raz w 1845 roku. Młyn spłonął w 1925 roku. Pozostały po nim mury i podbudowa do koła wodnego.
Hanusowski Młyn (Hannusowsky Muhle) wymieniony był pierwszy raz w 1845 roku wraz z miejscem do połowu ryb. Położony był 1 km na południe od Wielołęki. Mieszkało w nim 17 mieszkańców.
Ludność wsi Wielołęka brała udział dnia 20 marca 1921 roku w plebiscycie. Wielołękę wyzwoliła Armia Czerwona 20 stycznia 1945 roku.
Na podstawie "Monografii Gminy Domaszowice" wg R. Majchera
